Του Γιώργου Λαουτάρη
Σοβαρά ερωτήματα και πολλές σκιές για τη διαφάνεια των διαδικασιών αφήνει η εσπευσμένη απόφαση της Περιφερειακής Αρχής Αττικής να αγοράσει ένα κτίριο στο Περιστέρι προκειμένου να στεγάσει τις κεντρικές της υπηρεσίες. Πρόκειται για το κτίριο επί της Λεωφόρου Κηφισού 62 που χρησιμοποιούσε μέχρι πρότινος ο ΟΠΑΠ, ιδιοκτησίας του Ομίλου Συγγελίδη, το οποίο από το καλοκαίρι του 2016 παραμένει άδειο.
Η διοίκηση της Ρένας Δούρου διακήρυξε ότι επιθυμεί να απαλλαγεί από τα μεγάλα μισθώματα που δίνει σήμερα για το κεντρικό κτίριο της λεωφόρου Συγγρού και τον Νοέμβριο ξεκίνησε τη διαδικασία ενός δημόσιου μειοδοτικού διαγωνισμού για την αγορά ακινήτου. Στον διαγωνισμό προσήλθε μόνον …ένας και η προσφορά του έγινε αποδεκτή. Σημειωτέον, στον προϋπολογισμό προβλέπεται κονδύλι που μπορεί να ανέλθει στα 22 εκατομμύρια ευρώ για το σκοπό αυτό.
Τα περίεργα όμως ξεκίνησαν από τη διακήρυξη του διαγωνισμού, του οποίου ορισμένοι όροι ξένισαν πολλούς. Για παράδειγμα, ήταν όρος συμμετοχής στο διαγωνισμό η ύπαρξη εντός του κτιρίου γυμναστηρίου 200 τετραγωνικών, ενώ οριζόταν ως όριο απόστασης από σταθμό του μετρό ή του ΗΣΑΠ τα 1.200 μέτρα. Φυσικά, το κτίριο που τελικώς προκρίθηκε διαθέτει τέτοιο γυμναστήριο και βρίσκεται σε απόσταση 1.140 μέτρων από το σταθμό Μετρό των Σεπολίων.
Εν τέλει, η πρόκριση του μοναδικού μειοδότη, με το κτίριο του Περιστερίου, πυροδότησε μεγάλες αντιδράσεις από τους εργαζόμενους και όλες τις παρατάξεις της αντιπολίτευσης (στην Οικονομική Επιτροπή καταψήφισε και ο εκπρόσωπος της παράταξης των ΑΝΕΛ). Διότι από τις περίεργες συμπτώσεις, πήγαμε σε κραυγαλέες αντιφάσεις και εξόφθαλμα λάθος επιλογές.
Πρόκειται για ένα κτίριο μακριά από το κέντρο και με δύσκολη πρόσβαση για πολίτες και εργαζόμενους. Η ίδια η Επιτροπή Καταλληλότητας που συνέστησε η περιφερειακή αρχή για να αξιολογήσει το ακίνητο, σημείωσε στο πόρισμά της ότι κατά τον “Καλλικράτη” έδρα του Κεντρικού Τομέα Αθηνών της Περιφέρειας πρέπει είναι μόνο η Αθήνα και όχι βέβαια το Περιστέρι, ένας Δήμος του Δυτικού Τομέα. Με μια λογική ακροβασία όμως, η πλειοψηφία της Οικονομικής Επιτροπής της Περιφέρειας ξεπέρασε το εμπόδιο αυτό και έκρινε “κατάλληλη” τη θέση του κτιρίου “καθώς ευρίσκεται σε θέση εντός της Αθήνας” όπως ακριβώς αναφέρει στην απόφασή της! Αν δεν συμφωνεί η πραγματικότητα με τη βούληση της Περιφερειακής Αρχής, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα…
Πέρα όμως από τα τυπικά προβλήματα, υπάρχουν και ουσιαστικά. Όπως επισημαίνει στο σχετικό της έγγραφο η Επιτροπή Καταλληλότητας, “η διαδρομή που προτείνεται ως πλησιέστερη για την πρόσβαση του κοινού και των υπαλλήλων στον πλησιέστερο σταθμό Μετρό των Σεπολίων, οδηγεί στην απέναντι πλευρά της Λεωφόρου Κηφισού σε σχέση με το κτίριο, περιλαμβάνει τμήμα αδιάνεικτου δρόμου, με πέρασμα από στενό γεφυράκι μη επιτρεπτού πλάτους για ΑΜεΑ, ενώ επίσης, σε μεγάλα τμήματα της διαδρομής δεν υπάρχουν τα απαραίτητου πλάτους πεζοδρόμια για την κίνηση του κοινού, ούτε καν και έξω από το κτίριο, όπου το πεζοδρόμιο έχει πλάτος μόλις 50 εκ.”.
Τα μέλη της Επιτροπή Καταλληλότητας που έθεσαν και επιπλέον επιφυλάξεις για την επιλογή του ακινήτου, όπως το γεγονός ότι απαιτείται “έλεγχος της Στατικής επάρκειας του κτιρίου και των Η/Μ εγκαταστάσεων, σε συνάρτηση με τις πρόσθετες σε αυτό αυθαίρετες κατασκευές” πλήρωσαν ακριβά το έγγραφό τους αυτό με την αντικατάστασή τους! Ή ίσως πάλι ήταν τυχαίο που η διοίκηση της Ρένας Δούρου αποφάσισε τώρα να ορίσει νέα Επιτροπή Καταλληλότητας, η οποία και θα διαχειριστεί στο εξής την υπόθεση.
Όπως ήταν φυσικό, ξεσηκώθηκαν και οι πέτρες με την απόφαση αυτή της Ρένας Δούρου, που ακόμη δεν έχει οριστικοποιηθεί, όμως όλα δείχνουν ότι δρομολογείται με αποφασιστικότητα. Με δηλώσεις του ο επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης, Γιάννης Σγουρός σημείωσε: “Οι αποφάσεις της διοίκησης της Περιφέρειας Αττικής δεν υπακούουν σε καμία λογική. Τα αναπάντητα ερωτήματα που προκύπτουν είναι πάρα πολλά, όπως και οι συμπτώσεις. Ζητούνται πειστικές απαντήσεις και ζητούνται άμεσα για το πώς και γιατί κατέληξε σε αυτή την επιλογή”.
Η επικεφαλής της παράταξης Αντικαπιταλιστική Ανατροπή, Δέσποινα Κουτσούμπα υπογράμμισε στη δική της ανακοίνωση: “Τον Οκτώβριο 2014 είχαμε προτείνει να βρεθεί ιδιόκτητο κτίριο για να μην ξοδεύονται τόσα εκατομμύρια σε ενοίκια, ειδικά σε μια τέτοια περίοδο που υπάρχουν πάρα πολλά κτίρια του δημοσίου, των ασφαλιστικών ταμείων ή υποθηκευμένα για χρέη σε τράπεζες και Εφορία. Θα μπορούσε κάλλιστα η Περιφέρεια Αττικής να βρει ένα ή περισσότερα κτίρια από αυτά σε κεντρικό σημείο και να τα μετασκευάσει για τις ανάγκες της. Άλλωστε, καλύτερα να έδινε τα χρήματα σε ένα ασφαλιστικό ταμείο ή στα δημόσια ταμεία – και βέβαια θα μπορούσε κάλλιστα να διαπραγματευτεί την τιμή”.
Εύγλωττα είναι και τα ανοιχτά ερωτήματα που θέτει με δική του ανακοίνωση ο Σύλλογος Υπαλλήλων της Περιφέρειας: “Μπορούν να διατίθενται δεκάδες εκατομμύρια με μία μόνο προσφορά; Γιατί συμπεριφέρονται λες και είναι το μοναδικό διαθέσιμο κτίριο στην Αθήνα; Γιατί δεν επιλέγουν και άλλη λύση, όπως την κατασκευή κτιρίου, που θα είναι και πιο οικονομική λύση και πιο σίγουρη ως προς το «ποιον» του κτιρίου;”.
Δυστυχώς, αντί ουσιαστικής απάντησης στις εύλογες καταγγελίες, η διοίκηση της Περιφέρειας Αττικής πέταξε την …μπάλα στην εξέδρα, κάνοντας λόγο για “συκοφαντική εκστρατεία που ξεκίνησαν ορισμένοι στο διαδίκτυο”. Με μια ανακοίνωση που φέρει τον χαρακτηριστικό (αλλά και ανεξήγητο) τίτλο “καμία ανοχή” φέρνει ένα και μοναδικό επιχείρημα: Ότι δεν επιτρέπεται η Περιφέρεια “να σπαταλά πάνω από 7,5 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο για μισθώματα διάσπαρτων κτιρίων και υπηρεσιών”. Ο σκοπός λοιπόν αγιάζει τα μέσα και η λογική δραπετεύει από το παράθυρο.
[Δημοσιεύτηκε στον ΠΑΛΜΟ της Γλυφάδας, 28 Ιανουαρίου 2017]
