Mια πανηγυρική συνεστίαση αφιερωμένη στο ιδρυτή του «Π» Δημήτρη Φιλιππόπουλο διοργάνωσε ο Ροταριανός Όμιλος της Γλυφάδας, το βράδυ της Πέμπτης, 25 Μαΐου για να τον τιμήσει για την πολυετή παρουσία του στη δημοσιογραφία. Έχω παρακολουθήσει πολλές συνεστιάσεις του Ροταριανού Ομίλου Γλυφάδας, όμως η βραδιά αυτή είχε άλλο χαρακτήρα καθώς ήταν συγκινησιακά φορτισμένη για όλους και μας γέμισε υπερηφάνεια από τα καλά λόγια που ακούστηκαν στο πρόσωπο του Δημήτρη Φιλιππόπουλου.
Το πρωτόκολλο που συνήθως τηρείται στις πανηγυρικές συνεστιάσεις του Ομίλου αυτή τη φορά δεν τηρήθηκε κατά γράμμα. Ξεκίνησε πρώτος ο γραμματέας του Ομίλου κ. Βασίλης Τριτάκης για να καλωσορίσει τους παρευρισκομένους – μέλη, φίλους και καλεσμένους του Ομίλου – και να κάνει μια μικρή εισαγωγή για το τιμώμενο πρόσωπο. «Ιδιαίτερη συνεστίαση για να τιμήσουμε την οικογένεια Φιλιππόπουλου και παράλληλα στο πρόσωπό τους να τιμήσουμε όλους τους αφανείς εργάτες της ενημέρωσης που εκπροσωπούνται από τον τοπικό και επαρχιακό τύπο. Σε μια περίοδο που η έντυπη ενημέρωση διέρχεται μεγάλη κρίση, οι άνθρωποι αυτοί δίνουν υπεράνθρωπη μάχη να προβάλλουν τα τοπικά προβλήματα κάθε περιοχής που για τα μεγάλα δημοσιογραφικά και τηλεοπτικά συγκροτήματα φαντάζουν πολύ μικρά, ασήμαντα και δεν ασχολούνται με αυτά. Ευτυχώς που υπάρχουν τοπικές εφημερίδες σαν τον «ΠΑΛΜΟ» οι οποίες προβάλλουν τα προβλήματα των περιοχών μας», είπε και έδωσε το λόγο στον Πρόεδρο του Ρ.Ο.Γ.
Ο Γιώργος Παράβαλος καλωσόρισε και ευχαρίστησε τους παρευρισκόμενους και στη συνέχεια έκανε μια εισαγωγή γνωριμίας με το Ρόταρυ εξηγώντας ότι είναι μια παγκόσμια οργάνωση, περίπου 1,2 εκ. ανθρώπων, επαγγελματιών που ενώνουν τις δυνάμεις τους, τις γνώσεις τους, την εμπειρία τους και με ίδια μέσα προσπαθούν να προσφέρουν στο συνάνθρωπο που έχει ανάγκη. «Μέσα από τις συνεστιάσεις γεννιόνται ιδέες για δράσεις. Είναι Όμιλος χωρίς χρηματοδότηση. Με ίδια συμμετοχή και ανταποδοτικά χρήματα από το διεθνές Ρόταρυ» είπε χαρακτηριστικά και συνέχισε. «Με την προσφορά στο κοινωνικό σύνολο, τοπικά και ευρύτερα, από ανθρώπους εκτός των αξιών του Ρόταρυ που όμως υπηρετούν την κοινωνία μέσα από την άσκηση του επαγγέλματος τους είτε μέσα από θέσεις που κατέχουν σε αυτή, καταξιώνεται η πεμπτουσία της φιλοσοφίας των Ροταριανών. Δεν είναι τίποτα παραπάνω, δεν έχει τίποτα μυστικό. Γι’ αυτό ενθαρρύνει τέτοιες πρωτοβουλίες και τιμά δεόντως τους εξωροταριανούς φορείς της ιδεολογίας τους. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο και υλοποιώντας σχετικά ομόφωνη απόφαση της ολομέλειας του ο Όμιλος τιμά απόψε ως άξιο πολίτη και επίλεκτο μέλος της κοινωνίας της πόλης μας τον Δημήτρη Φιλιππόπουλο. Για την επί δεκαετίες προσωπική συμβολή του στην ανάδειξη θεμάτων και πραγμάτων της επικαιρότητας στη Γλυφάδα και τα Νότια Προάστια τόσο σε μέρες ησυχίας όσο και σε καιρούς δίσεκτους για τον τόπο και τους ανθρώπους. Αγαπητέ Δημήτρη είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που μου δίνεται η ευκαιρία να σε συγχαρώ από τη θέση αυτή και από μέρους όλων μας, για την αφοσίωση σου στην ευσυνείδητη και πιστή επιτέλεση της ενημέρωσης των συμπολιτών μας από τις στήλες της εφημερίδας. Με εντιμότητα, υπευθυνότητα, αμεσότητα, αρετές που δεν παραβλέφθηκαν ούτε όταν αντιμετώπισες τα δύσκολα προβλήματα της υγείας σου. Έχεις όμως μια χαρά, ευτυχία. Τα παιδιά σου συνεχίζουν. Και σε αγκαλιάζουν και συνεχίζουν. Γι’ αυτό ο Ρ.Ο.Γ. σε ανακηρύσσει επίτιμο μέλος του».
Σε αυτό το σημείο ο Πρόεδρος πλησίασε το Δημήτρη Φιλιππόπουλο και του έδωσε το σήμα του Ομίλου ανακηρύσσοντας τον επίτιμο μέλος του, την αναμνηστική περγαμηνή από τη βραδιά και το σήμα του Ομίλου που έχει φιλοτεχνήσει ο αείμνηστος Τάκης Παρλαβάντζας.
Ο λόγος πέρασε στον κεντρικό ομιλητή της βραδιάς και χρόνια οικογενειακό φίλο του Δημήτρη Φιλιππόπουλου, τον αρχιτέκτονα – πολεοδόμο και συγγραφέα Γιώργο Νικολαΐδη, ο οποίος με λόγια καρδιάς μίλησε για τον ιδρυτή του «Π» και την οικογένεια του.
Είπαν για τον Δημήτρη Φιλιππόπουλο
Την τιμητική βραδιά ολοκλήρωσαν ο Δήμαρχος Γλυφάδας Γιώργος Παπανικολάου, ο Δήμαρχος Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης Γρηγόρης Κωνσταντέλλος, ο Αντιδήμαρχος Αλίμου Στέφανος Διαμαντής (εκπροσωπώντας τον Δήμαρχο Ανδρέα Κονδύλη) και ο π. Περιφερειάρχης
Αττικής Γιάννης Σγουρός, οι οποίοι μίλησαν τόσο για τον Δημήτρη Φιλιππόπουλο όσο και για τον «Παλμό» μεταφέροντας και τις προσωπικές εμπειρίες τους. Έδωσαν έτσι ένα πιο οικείο χαρακτήρα στην βραδιά και επετειακό. Άλλωστε η τιμητική διάκριση από τον Ρ.Ο.Γ. συνέπεσε με το γενέθλιο μήνα του «Παλμού», τον Μάιο!
Γιώργος Παπανικολάου, Δήμαρχος Γλυφάδας: «Έπρεπε να είμαι εδώ και ζητώ συγγνώμη για την καθυστέρηση. Θέλω να συγχαρώ το Ρ.Ο.Γ. γι’ αυτή την πρωτοβουλία. Ο Δημήτρης Φιλιππόπουλος είναι μαζί μας ξανά, παρά την περιπέτεια της υγείας του και αρχίζει και συμμετέχει και στα δρώμενα, έρχεται και στο δημοτικό μας συμβούλιο. Έχει άποψη για το τι συμβαίνει και αρχίζει πλέον και μου λέει τα μυστικά που είχα στερηθεί το τελευταίο διάστημα για το πως πρέπει να χειρίζομαι ορισμένα πράγματα. Είναι ένας άνθρωπος που έχει τιμήσει την πόλη μας με το ήθος του, την παρουσία του, με την δημοσιογραφική του πορεία όλα αυτά τα χρόνια. Κατόρθωσε και έφτιαξε μια τοπική εφημερίδα τον «Π», που όλοι νομίζω αναγνωρίζουμε ότι είναι η πλέον αξιόπιστη τοπική εφημερίδα της πόλης μας. Με μια διαχρονική παρουσία που χαρακτηρίζεται από αξιοπρέπεια, από υψηλότατη ποιότητα. Ποιότητα που νομίζω ότι βρίσκει κανείς μόνο σε κεντρικά μέσα και έντυπα. Σε έντυπα δηλαδή που έχουν πανελλαδική εμβέλεια. Μια προσπάθεια που όλα αυτά τα χρόνια δε συνδέθηκε ποτέ με κακώς κείμενα που έχουμε επανειλημμένως δει σε άλλα τοπικά μέσα. Σε μικρότητες και εμπάθειες και καταστάσεις που νομίζω όχι μόνο πρέπει να αποφεύγονται αλλά είναι παράδειγμα προς αποφυγή ιδιαίτερα τους δύσκολους καιρούς που διανύουμε. Ο Δημήτρης Φιλιππόπουλος πάντα έδειχνε τον άλλο δρόμο. Το δρόμο της αναζήτησης της είδησης, το δρόμο της ποιότητας, το δρόμο της έμφασης στα πραγματικά προβλήματα και στην ουσία των θεμάτων. Κι αυτό το δρόμο τον έχει κληροδοτήσει στα δυο του παιδιά. Στον Παύλο και την Έφη, που συνεχίζουν αυτό το σπουδαίο έργο. Και είναι μεγάλη χαρά και τιμή για εμάς να υπάρχει στην πόλη μας σε μια εποχή ξέρετε που τα τοπικά μέσα περνάνε μεγάλη δυσκολία να τα βγάλουν πέρα και να ανταποκριθούν στις ανάγκες να ανταπεξέλθουν και να είναι βιώσιμα. Με το σωστό τρόπο, με τη σωστή και διαφανή προσέγγιση των πραγμάτων. Ο «ΠΑΛΜΟΣ» τα καταφέρνει, γι’ αυτό κύριε Φιλιππόπουλε να είστε ήσυχος ότι τα παιδιά σας το πάνε ακόμη πιο καλά και είμαστε όλοι περήφανοι που ο «Π» συνεχίζει την πορεία του και με τον ιδρυτή και με όλη την οικογένεια. Και επιτρέψτε μου να πω κι εμείς κάπου κοντά να στηρίζουμε αυτή την προσπάθεια και να χαιρόμαστε που σε αυτή την πολλή δύσκολη περίοδο υπάρχει ένα μέσο αξιόπιστο που προβάλλει τη δημιουργική προσπάθεια που όλοι προσπαθούμε να κάνουμε που κρίνει και αναδεικνύει προβλήματα με συνέπεια και σοβαρότητα που τόσο την έχουμε ανάγκη σε μια εποχή που τα αυτονόητα είναι ζητούμενο. Και πάλι συγχαρητήρια. Να είσαι καλά, γερός, δυνατός και θα κάνουμε πολλές ακόμη εκδηλώσεις και σας περιμένουμε σύντομα στο δήμο για να μου δώσετε μερικές συμβουλές γιατί μου έχουν λείψει». Κλείνοντας το χαιρετισμό του δεν παρέλειψε να αναφερθεί στη συνάντηση που είχε με τον Δημήτρη Φιλιππόπουλο στο «Μαριδάκι» στην αρχή της προεκλογικής περιόδου του.
Ο Γρηγόρης Κωνσταντέλλος, Δήμαρχος Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης, στην αρχή της ομιλίας του τόνισε ότι ματαίωσε κάθε άλλη προγραμματισμένη του υποχρέωση προκειμένου να βρίσκεται στην τιμητική βραδιά, κοντά στο Δημήτρη Φιλιππόπουλο. «Ότι και να πεις για το Δημήτρη Φιλιππόπουλο σήμερα, απλά θα προσπαθήσεις να ωραιοποιήσεις μια πολύ όμορφη εικόνα. Ένας ωραίος πίνακας παραδείγματος χάριν δεν χρειάζεται κανείς να βάλει πινελιές παραπάνω» είπε ξεκινώντας και συνέχισε με μια ιστορία που λίγοι γνώριζαν. Κυρίως όσοι είναι στον στενό του κύκλο. «Με τον Δημήτρη Φιλιππόπουλο στα γραφεία του «Π», σε πολύ περίεργες και δύσκολες εποχές για τα τοπικά δρώμενα, στο Δήμο Βούλας τότε, ερχόμουν τακτικά και κουβεντιάζαμε αρκετά θέματα, ιδιαίτερα πριν από το δημοτικό συμβούλιο. Κάποια εποχή, ήταν η επανεκλογή μου μετά από μια απουσία 2 τετραετιών από το ΔΣ της Βούλας. Πήγα να βάλω ευχές. Ήταν περίοδος πασχαλινή. Και μου λέει με έναν επιτακτικό τρόπο και τόνο. «Εσύ κάτσε κάτω». Λέω, κάτι θα έκανα και προφανώς θέλει να με επιπλήξει. Ήταν 2006 – 2007. Μου λέει λοιπόν… «άκου να σου πω μικρέ, εσύ πρέπει να γίνεις Δήμαρχος». Ήταν έτσι λίγο ξαφνικό για μένα, αλλά ήταν τόσο αυθόρμητο και ειλικρινές, μια λάμψη στο πρόσωπο του και δε σας κρύβω ότι όλοι εμείς που ασχολούμαστε με τα κοινά ακόμη κι ως δημοτικοί σύμβουλοι το ψώνιο το έχουμε. Αλλά ήταν και η πρώτη φορά που με πέρασε ένας ηλεκτρισμός και σκέφτηκα για να το λέει αυτό ο Φιλιππόπουλος που είναι χρόνια στο κουρμπέτι κάτι θα ξέρει κι από κείνη τη στιγμή και μετά άρχισα να σκέφτομαι σοβαρά, να είμαι πιο προσεκτικός, να λέω λιγότερα στα δημοτικά συμβούλια γιατί όποιος μιλάει πολύ, εκτίθεται συνήθως. Έτσι εκείνη την περίοδο το μικρό σπρώξιμο που ήθελε ο υποφαινόμενος για να προχωρήσει και να το βάλει σε υψηλή προτεραιότητα, γιατί είχα το επάγγελμα μου τη σταδιοδρομία μου, ήταν ο Δημήτρης ο Φιλιππόπουλος. Δεν ξέρω βέβαια αν μετανιώσει ο τόπος για το σπρώξιμο αυτό Δημήτρη που μου έκανες τότε. (γέλια) Αυτό θα το δούμε στο τέλος. Αν μετανιώσει ο κύριος υπεύθυνος είναι εδώ. Αν δεν μετανιώσει πάλι ο κύριος υπεύθυνος είναι εδώ. (γέλια). «Ο ΠΑΛΜΟΣ» είναι ένα έντυπο που όλοι παίρνουμε στα σπίτια μας και το διαβάζουμε με ευχαρίστηση ακόμη κι όταν μας ασκεί κριτική. Ο κ. Λαουτάρης φίλος μου, έχει μια προσέγγιση στα ζητήματα, κάνει την κριτική του. Ακόμη όμως και την κριτική αυτή προφανώς, γιατί έχει φιλτραριστεί μέσα από τη δημοσιογραφική παρακαταθήκη του Δημήτρη και των παιδιών, οφείλεις να τη δεχτείς γιατί είναι κριτική φιλτραρισμένη, ουσίας, δικαιοσύνης, άποψης. Δε θα συμφωνήσουμε στα πάντα. Οφείλουμε να ακούσουμε την άλλη άποψη, να μανουβράρουμε το πλοίο για να αποφύγουμε τους κάβους και τις κακοτοπιές ή να πάρουμε έναν καλύτερο δρόμο από αυτόν που έχουμε πάρει ήδη. Το διαβάζουμε λοιπόν με αυτή την πολλή θετική συναίσθηση ότι μπορεί να μην συμφωνήσω, μπορεί να μην έχουμε ταυτόσημη άποψη όμως η άποψη αυτή δε θα είναι ποτέ προσβλητική, ποτέ αντιδεοντολογική. Θα είναι η αντίθετη άποψη. Κι αυτό είναι μια σημαντική παρακαταθήκη του Δημήτρη στους ανθρώπους που σήμερα χειρίζονται το έντυπο και τον κ. Λαουτάρη – πρέπει να σου έχει περάσει ταχύρρυθμα Γιώργο – (γέλια) και το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι ότι το έντυπο αυτό έχει μια συνεχή, διαρκή και αδιάλειπτη πορεία 26 ετών. Αν κοιτάξουμε λοιπόν στη Γλυφάδα και στους όμορους δήμους και ψάξουμε να βρούμε κάποιο έντυπο δε θα βρούμε πολλά, ζήτημα να βρούμε ένα – δύο. Όμως δεν θα έχουν το ίδιο τιράζ και την επιρροή που έχει το συγκεκριμένο έντυπο. Αυτό το κάνει ξεχωριστό. Για να είμαστε όλοι εδώ, για να μας τιμά με την παρουσία του ο πολύ εξαιρετικός και ξεχωριστός άνθρωπος ο Δημήτρης Φιλιππόπουλος. Τον ευχαριστώ από καρδιάς για αυτά που έκανε για τις περιοχές μας. Όχι μόνο στο επίπεδο της επικοινωνίας αλλά κυρίως στο επίπεδο της εκμάθησης του κόσμου για το τι σημαίνει αξιοπρέπεια και αλήθεια. Σε ευχαριστώ πολύ από καρδιάς. Κι αυτό που σου είπα και νωρίτερα «ότι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό» και εσύ μετά τη μεγάλη σου περιπέτεια είσαι πιο δυνατός και το βλέπω στα μάτια σου, στον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα και εμπνέεις».
Στέφανος Διαμαντής, Αντιδήμαρχος Αλίμου: «Συγχαρητήρια για τη σημερινή εκδήλωση. Πραγματικά ο Δημήτρης Φιλιππόπουλος είναι ένας άνθρωπος της έντυπης επικοινωνίας, πολύ περισσότερο ένας πολίτης που αξίζει πραγματικά τέτοιες εκδηλώσεις και τιμές. Να μεταφέρω τα συγχαρητήρια και από το Δήμαρχο Α. Κονδύλη και να σταθώ σε αυτό που είπε ο κ. Νικολαΐδης για τις περιβαλλοντολογικές ανησυχίες του Δημήτρη. Να θυμίσω στη δεκαετία του ‘90 όταν στον Άλιμο παλεύαμε να σώσουμε το κτήμα Τράχωνες / Γερουλάνου. Αυτό που θέλω να τονίσω είναι το πόσο ο κ. Φιλιππόπουλος και ο «Π» μας υποστήριξε πραγματικά με σαλόνια, με μονοσέλιδα, ερχόταν στα δημοτικά συμβούλια, έτρεχε στα δικαστήρια, τα θυμάμαι σαν τώρα. Πάρα πολύ σημαντική η πορεία αυτής της έντυπης και ηλεκτρονικής εφημερίδας που υπάρχει. Να είστε πάντα καλά, να έχετε υγεία και εσείς και τα παιδιά σας που συνεχίζουν αυτή τη πορεία με υγεία και αγάπη. Σας ευχαριστούμε».
Γιάννης Σγουρός, π. Περιφερειάρχης Αττικής: «Για μένα και τη γυναίκα μου είναι γνωστά πρόσωπα η οικογένεια Φιλιππόπουλου για πολλά χρόνια. Σήμερα βρισκόμαστε εδώ για να τιμήσουμε το Δημήτρη με όλη τη σημασία της λέξεως, διότι όταν υπάρχει ένα μικρό πρόβλημα σε μια οικογένεια πρέπει όλοι να συμμετέχουν να διορθωθεί. Και σε αυτό πρέπει να δώσουμε συγχαρητήρια στην οικογένεια του γιατί στάθηκε δίπλα στο Δημήτρη, και η γυναίκα του η Χρυσούλα που ήταν συνάδελφος μου στην τράπεζα και τα παιδιά του που κράτησαν και την εφημερίδα και το σπίτι τους και την οικογένεια τους όρθια σε μια δύσκολη στιγμή. Η ψυχική δύναμη που έχετε είναι πάρα πολύ καλό σημάδι και είναι παράδειγμα για πολλούς ανθρώπους σε αυτή τη δύσκολη οικονομική και κοινωνική εποχή που ζούμε όλοι. Ο «Παλμός» είναι ένα σημείο αναφοράς για όλους τους πολίτες της ευρύτερης περιοχής – όχι μόνο της Γλυφάδας – όπου έρχεται κοντά ο κάθε πολίτης και μαθαίνει το τι ακριβώς γίνεται στα δημοτικά συμβούλια, πως πορεύονται και τι ακριβώς πρόκειται να γίνει. Δεν ακουμπάει μόνο την τοπική κοινωνία αλλά και την ευρύτερη πολιτική κατάσταση αλλά και την περιφέρεια μπορώ να πω και ασχολείται με τα θέματα της αυτοδιοίκησης πάρα πολύ σωστά. Ο «Π» είναι ξεχωριστή εφημερίδα – και το λέω αυτό γιατί διαβάζω όλες τις εφημερίδες και στους 66 Δήμους της Περιφέρειας – και μπορώ να πω με κάθε ειλικρίνεια ότι είναι από τις καλύτερες, αν όχι η καλύτερη εφημερίδα η οποία κυκλοφορεί. Για αυτό είναι υποχρέωση και των δημάρχων που είναι εδώ να τη στηρίξουν ουσιαστικά για να μπορέσει η αντίθετη γνώμη που είναι κατοχυρωμένη από το σύνταγμα και να δώσει τη θέση της στην πρόοδο του κάθε δήμου και κατ’ επέκταση των πολιτών. Αγαπητέ Δημήτρη, Χρυσούλα να είστε καλά, να πορεύεστε όπως μέχρι σήμερα. Είστε παράδειγμα προς μίμηση σε όλο τον κόσμο και σε αυτούς που σας γνωρίζουν και σε αυτούς που δε σας γνωρίζουν. Γιατί η μάχη που δίνεται σε κάθε σπίτι σήμερα είναι ξεχωριστή. Καλή πορεία να είσαι καλά». Κλείνοντας ο Γιάννης Σγουρός ευχήθηκε καλή πορεία στους Δημάρχους της περιοχής και έδωσε συγχαρητήρια στο Ρόταρυ για την καλή προσπάθεια που κάνει.
Αξίζει να σημειωθεί ότι εκτός των μελών του Ρ.Ο.Γ. την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους μεταξύ άλλων, ο Δήμαρχος Ελληνικού Αργυρούπολης Γιάννης Κωνσταντάτος, ο Πρόεδρος της Δημοτικής Επιχείρησης Γκολφ Γλυφάδας Στέλιος Κουρουπάκης, ο Αντιδήμαρχος Γιώργος Αγγελόπουλος, οι Δημοτικοί Σύμβουλοι Αλίμου Νίκος Παπανικολάου και Δημήτρης Γιαννακόπουλος,ο Διοικητής του Ασκληπιείου Βούλας Θεόδωρος Ρούπας και η Αναπληρώτρια Διοικητής Ρουμπίνη Τσαμασύρου, οι Βουλευτές της Ν.Δ. Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης και Γιώργος Κουμουτσάκος και αρκετοί επιφανείς πολίτες της περιοχής.
Ομιλία Γιώργου Νικολαΐδη
Κυρίες και Κύριοι.
Αγαπητοί φίλες και φίλοι.
Δεν σας κρύβω ότι είμαι πολύ συγκινημένος, γιατί μου ζητήθηκε και σήμερα θα μιλήσω για τον καλό μου φίλο Δημήτρη Φιλιππόπουλο. Σήμερα που ο Ροταριανός Όμιλος Γλυφάδας τον τιμά. Ο Ροταριανός Όμιλος Γλυφάδας, που με πίστη στις πανανθρώπινες αξίες και την κοινωνική του προσφορά στον συνάνθρωπο και στον εθελοντισμό, έχει την ευαισθησία και ξέρει να τιμάει ανθρώπους σαν τον Δημήτρη Φιλιππόπουλο για το ήθος του και την προσφορά του στο κοινωνικό σύνολο.
Είπα στην κόρη του, την αγαπητή μου Έφη Φιλιπποπούλου, ότι σήμερα θα ξεχάσω τις άλλες ιδιότητες μου και θα μιλήσω μόνο με την γλώσσα της καρδιάς για τον αγαπητό μου φίλο Δημήτρη.
Είναι ίσως από τις λίγες, για να μην πω τις ελάχιστες περιπτώσεις, που όσο και να επηρεασθεί και να παρασυρθεί κανείς από τα αισθήματα φιλίας και εκτίμησης, δεν κινδυνεύει να χαρακτηρισθεί υπερβολικός με τους υπερθετικούς που θα χρησιμοποιήσει αφού μιλάει για έναν άνθρωπο σαν τον Δημήτρη Φιλιππόπουλο.
Τον Δημήτρη, τον άνθρωπο, τον οικογενειάρχη, τον δημοσιογράφο, τον επαγγελματία, τον αγωνιστή.
Ο Δημήτρης γεννήθηκε στην Πάτρα, μια κρίσιμη και ταραγμένη περίοδο και χρονιά, το 1952 όταν τα πολιτικά πάθη ήταν άκρως οξυμένα λόγω του αδελφοκτόνου εμφυλίου πολέμου, που μόλις είχε λήξει. Μια πληγωμένη χώρα που προσπαθούσε να σταθεί στα πόδια της και να επουλώσει τις πληγές του νέου διχασμού, που ήταν πάντα η αχίλλειος φτέρνα αυτού του πολύπαθου και άτυχου λαού απ’ τα αρχαία χρόνια. Όμως δεν ήταν μόνο αυτό, μαζί με τους πολιτικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς σεισμούς, είχαμε και τους καταστροφικούς σεισμούς στα Επτάνησα που πρόσθεσαν προβλήματα και στην Πάτρα και σ’ όλη την Ελλάδα.
Δύσκολοι καιροί και δύσκολες συνθήκες και για τους γονείς του Δημήτρη. Αστοί βιοπαλαιστές αγωνίζονταν για τον επιούσιο. Ο πατέρας του διατηρούσε παντοπωλείο και η μητέρα του ήταν μοδίστρα με μεγάλη αναγνώριση στην κοινωνία της Πάτρας.
Ο Δημήτρης θα περάσει τα τρυφερά παιδικά κι εφηβικά του χρόνια μέσα στην θαλπωρή της οικογένειας στη γενέτειρα του. Όταν τελειώσει με το σχολείο στα 18 του, φεύγει για την πρωτεύουσα για να σπουδάσει, αλλά και ν’ αναζητήσει εργασία, αφού τα οικονομικά της οικογενείας του δεν του επιτρέπουν να σπουδάσει με άνεση.
Θα σπουδάσει οικονομικά και με τις ικανότητες και το ήθος του θα βρει γρήγορα εργασία σε μεγάλη βιομηχανία της πρωτεύουσας. Σύντομα θα εκτιμήσουν τη προσφορά του και θα τον προωθήσουν στην ιεραρχία σε πολύ καλή θέση.
Αυτή η επιτυχημένη επαγγελματική πορεία θα διακοπεί για ένα διάστημα, προκειμένου να υπηρετήσει την στρατιωτική του θητεία και μάλιστα σε παραμεθόριο περιοχή του Έβρου, ως τεχνίτης τηλεπικοινωνιών στο πυροβολικό.
Μετά το τέλος της θητείας του θα συνεχίσει με την ίδια επιτυχία την επαγγελματική του ανέλιξη. Έτσι θ’ αποκτήσει πολύτιμες γνώσεις και εμπειρίες που θα τον βοηθήσουν ν’ ανοίξει δικό του οικονομικολογιστικό γραφείο, όπου θα αναλάβει μεγάλες επιχειρήσεις και εταιρίες σαν οικονομικός σύμβουλος.
Στην Αθήνα θα γνωρίσει και την άξια συντρόφισσα της ζωής του, την Χρυσούλα Σκαλίδη, τραπεζικό υπάλληλο. Τον Απρίλιο του 85 θα γίνει ο γάμος τους στο Χολαργό. Η ευτυχία του ζευγαριού θα ολοκληρωθεί με τα δύο παιδιά που θ’ αποκτήσουν, πρώτα η Έφη και μετά ο Παύλος. Μια ευτυχισμένη οικογένεια, που δίνει την δύναμη και το κουράγιο στον Δημήτρη ν’ αγωνισθεί για την επαγγελματική και κοινωνική του καταξίωση.
Το 1988 αφήνει την Αθήνα κι έρχεται να εγκατασταθεί στη Γλυφάδα μόνιμα, αφού την έχει γνωρίσει καλά και την επιλέγει σαν τόπο κατοικίας αλλά και επαγγελματικών δραστηριοτήτων.
Θα ενταχθεί αμέσως στον κοινωνικό ιστό της πόλης και θα ενδιαφερθεί άμεσα για τα προβλήματα και την ανάπτυξη της. Έτσι το 1992 θα εκδώσει την τοπική εφημερίδα “Ο ΠΑΛΜΟΣ της Γλυφάδας”, που πραγματικά πιάνει τον σφυγμό αυτής της πόλης και κάνει αισθητή την παρουσία της στο πολιτικό, κοινωνικό και επαγγελματικό της γίγνεσθαι.
Χαράζει από την αρχή ένα νέο διαφορετικό δρόμο, από τον συνήθη του τοπικού τύπου και προκαλεί την ανάλογη αίσθηση στα κατεστημένα της πόλης που θ’ αντιδράσουν αρνητικά και θα τον πολεμήσουν.
Όμως με τον καιρό θ’ αναγνωρισθούν οι καλές προθέσεις του, το ήθος και η επαγγελματική κι η δημοσιογραφική συνέπεια. Θ’ αναγνωρίσουν όλοι ότι ο καινούργιος τρόπος στην τοπική ενημέρωση, που φέρνει “Ο ΠΑΛΜΟΣ της Γλυφάδας”, αναβαθμίζει το επίπεδο της πληροφόρησης του πολίτη και κάνει πιο δημιουργική και παραγωγική την συμμετοχή του στα κοινά.
Με την πάροδο του χρόνου η πόλη της Γλυφάδας αλλά και οι άλλοι Δήμοι στα Νότια Προάστια, που καλύπτονται ειδησεογραφικά από τον Παλμό, θ’ αναγνωρίσουν την ειλικρινή προσπάθεια και θα δικαιώσουν τον Δημήτρη Φιλιππόπουλο και θα του δώσουν τη θέση που του αξίζει.
Αυτή την θέση θα την κερδίσει με την καλοπροαίρετη κι αντικειμενική θεώρηση και καταγραφή των γεγονότων και των δρώμενων στα νότια προάστια και όχι μόνο. Χωρίς αγκυλώσεις, ιδεοληψίες, κομματικές και παραταξιακές εξαρτήσεις και δεσμεύσεις.
Ένας χρήσιμος κι αληθινός υπηρέτης του τύπου και της ενημέρωσης. Ένας παλμογράφος, ένας δημοσιογράφος με το εννοιολογικό περιεχόμενο της λέξης. Η δημοσιογραφία είναι λειτούργημα γι’ αυτόν και πρέπει ν’ ασκείται σωστά και να προσφέρει πραγματική κι αξιόπιστη πληροφόρηση. Κι αυτό έκανε ο Δημήτρης Φιλιππόπουλος, ενημερώνοντας για όλα τα θέματα και τα προβλήματα που απασχολούν κατά καιρούς τους δημότες της Γλυφάδας, του Ελληνικού-Αργυρούπολης, της Βάρης, Βούλας, Βουλιαγμένης, της Ηλιούπολης και όχι μόνο.
Ο Δημήτρης είχε πάντα ένα μοναδικό τρόπο να πλησιάζει τους ανθρώπους, να δημιουργεί κλίμα εμπιστοσύνης κι αλληλοκατανόησης, επιτυγχάνοντας έτσι την καλύτερη δυνατή ενημέρωση. Ενημέρωση που είχε πάντα σαν βάση την ειλικρίνεια, την αμεσότητα, για όσους τουλάχιστον είχαν τους ανάλογους δέκτες, ώστε να εκτιμήσουν την αγαθή πρόθεση, τον σεβασμό στην αλήθεια και την σωστή διαχείριση των εκάστοτε πληροφοριών και ειδήσεων για τα θέματα της επικαιρότητας και της καθημερινότητας των δημοτών.
Ο Παλμός αγκάλιασε ευθύς εξαρχής όλα τα θέματα, όλους τους τομείς και όλες τις δραστηριότητες των Δήμων, Πολιτικά, Πολιτιστικά, Κοινωνικά, Αθλητικά, θέματα υγείας, παιδείας και Περιβάλλοντος.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ πόσο μας παραστάθηκε ο Δημήτρης με τον Παλμό όταν στη δεκαετία του 90, δίναμε μάχες για το Περιβάλλον στη Βουλιαγμένη και όχι μόνο. Όταν αγωνιζόμασταν στο Συμβούλιο της Επικρατείας να σώσουμε πράσινες δασικές εκτάσεις. Όταν κάποια συμφέροντα μ’ έσερναν με μηνύσεις, σαν Πρόεδρο του Συλλόγου Προστασίας Περιβάλλοντος, στα Δικαστήρια, με μεθοδεύσεις και μεγαλοδικηγόρους, γιατί τολμήσαμε ν’ αντισταθούμε σε εμπορευματοποιήσεις, ακτών, αιγιαλών και δασικών εκτάσεων, στο Καβούρι, στον Άγιο Νικόλαο, στη Φασκομηλιά, στο κοτρώνι και βέβαια στη Λίμνη Βουλιαγμένης. Βέβαια τα Δικαστήρια μας αθώωναν πάντα πανηγυρικά, αλλά αυτό δεν αναιρούσε την ταλαιπωρία μας απ’ αυτές τις ψυχοφθόρες διαδικασίες.
Θέλω επίσης να ευχαριστήσω τον Δημήτρη που ήταν πάντα παρόν, στις παρουσιάσεις και τις βραβεύσεις των βιβλίων μου στην Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών και όχι μόνο.
1246 φύλλα του Παλμού, Κυρίες και Κύριοι, αγαπητοί φίλες και φίλοι, από τον Μάιο του 1992 μέχρι σήμερα, μ’ ένα στόχο πάντα, κάθε νέο φύλλο του Παλμού να είναι καλύτερο από το προηγούμενο. Με μεράκι, με κόπο και ξενύχτια. Με την επιλογή άξιων συνεργατών, ανθρώπων που αγαπάνε τη δουλειά τους, αλλά και τον εκδότη τους και φυσικά με την αγάπη και την υποστήριξη του κόσμου. Του κόσμου που με την πάροδο του χρόνου αναγνωρίζει την προσφορά του και τον καταξιώνει ανάλογα.
Ο Παλμός τον Οκτώβριο του 2009 εμπλουτίζει την έκδοση του, με ένθετο περιοδικό το “ΠΑΛΜΟΡΑΜΑ” με ποικίλη ύλη, με επίκαιρα θέματα πολιτισμού, όπως μουσική, θέατρο, χορός, εκδόσεις βιβλίων και άλλα.
Το “ΠΑΛΜΟΡΑΜΑ” θα κυκλοφορήσει μέχρι τον Φεβρουάριο του 2012, που αναστέλλεται η έκδοση του λόγω της οικονομικής κρίσης.
Τον Μάρτιο του 2013, Ο Παλμός κάνει ακόμα ένα αποφασιστικό βήμα βελτίωσης και γίνεται έγχρωμος.
Τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου, ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας του Δημήτρη, έρχεται σαν κεραυνός εν αιθρία, να τον καθηλώσει για μεγάλο χρονικό διάστημα στο Νοσοκομείο, συγκλονίζοντας όλους όσους τον αγαπούν. Όμως ο Δημήτρης, αγωνιστής όπως πάντα, θα το παλέψει θα το πολεμήσει αποτελεσματικά, έχοντας την πολύτιμη στήριξη και την συμπαράσταση της οικογενείας του και όλων όσων τον αγαπούν.
Έτσι τον Μάιο του 2015, Ο Παλμός γιορτάζει την επάνοδο του ιδρυτή του και τα 24 χρόνια της κυκλοφορίας του. Ο Δημήτρης είναι πάλι εδώ θωρακισμένος με την αγάπη των δικών του, των φίλων του, του κόσμου.
Μ’ αυτή την ευκαιρία γίνεται και επίσημα η αλλαγή και η παράδοση της σκυτάλης στη νέα γενιά. Στον γιό του Παύλο Φιλιππόπουλο που συνεχίζει το έργο του πατέρα του σαν εκδότης και στην κόρη του Έφη Φιλιπποπούλου σαν διευθύντρια του Παλμού.
Τον Οκτώβριο του 2016, ένα νέο παιδί έρχεται να εμπλουτίσει τον Παλμό, το ένθετο διμηνιαίο περιοδικό ποικίλης ύλης “PULSE”, που κερδίζει αμέσως τους αναγνώστες με την ενδιαφέρουσα και επίκαιρη ύλη του.
Ο Παλμός όμως όλα αυτά τα χρόνια, εκτός απ’ τις συνήθεις δραστηριότητες της ενημέρωσης, τόλμησε και οργάνωσε εκδηλώσεις με εξαιρετικά ενδιαφέρουσα θεματολογία, όπως π.χ. την ημερίδα για την παιδεία στον Αστέρα της Βουλιαγμένης το 1995. Μια ημερίδα που σημείωσε ιδιαίτερη επιτυχία αφού η παιδεία είναι η βάση για κάθε επιτυχημένη προσπάθεια προόδου των οργανωμένων κοινωνιών και ενδιαφέρει όλο τον κόσμο. Τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς μάλιστα οργάνωσε και μια πολιτιστική εκδήλωση στην Αργυρούπολη, όπως και πολλές άλλες.
Δραστηριότητες που αποδεικνύουν ότι ο τοπικός τύπος δεν είναι μόνο για να καταγράφει τις κομματικές και παραταξιακές δραστηριότητες και διαμάχες, αλλά μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά στην βελτίωση του πολιτιστικού επιπέδου των πόλεων και των πολιτών.
Ο Δημήτρης Φιλιππόπουλος χάραξε δρόμους κι άνοιξε νέους ορίζοντες στον τοπικό τύπο. Πάντοτε στην υπηρεσία των πολιτών των νοτίων προαστίων.
Τα παιδιά του ο Παύλος και η Έφη συνεχίζουν επάξια το έργο του. Γαλουχημένοι με τις ίδιες αρχές και τις αξίες, μέσα σ’ αυτό το οικογενειακό και επαγγελματικό περιβάλλον. Σύμφωνα με τις υποθήκες του.
Όμως ο Δημήτρης είναι πάντα εδώ, βλέπει, καμαρώνει και καθοδηγεί τα παιδιά του, με την πείρα του, το ήθος του, γι’ αυτό και ο Παλμός συνεχίζει την ανοδική του πορεία, επ’ ωφελεία των πολιτών. Συνεχίζει ν’ αγωνίζεται για την έγκυρη, έγκαιρη και αντικειμενική πληροφόρηση.
Δημήτρη Φιλιππόπουλε, αγαπητέ μου φίλε, σου εύχομαι από καρδιάς τα καλύτερα γιατί σου αξίζουν. Και μαζί με μένα, είμαι σίγουρος γι’ αυτό όλοι οι Δημότες των Νοτίων Προαστίων και όχι μόνο.
Να είσαι πάντα καλά. Σ’ αγαπάμε.
[Δημοσιεύτηκε στον ΠΑΛΜΟ της Γλυφάδας, 3 Ιουνίου 2017]
